Καλλιτέχνης: Βόρεια Αστέρια
Άλμπουμ: Τα αυθεντικά της πόλης
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2010
Στίχοι:
Όπως κοιτάς
καταλαβαίνω που το πας
βλέπω στα μάτια σου τη ζήλια ξέρω ότι δεν μας πας
πες τι ζητάς
θέλει ταλέντο κι αλητεία για να γίνεις σα κι εμάς
ΖΗΝΩΝ
θέλει ταλέντο, θέλει να το 'χεις
θέλει να είσαι της πιάτσας για να το νοιώθεις
απ' την αρχή να 'σαι σπαθί κι όταν μιλάς να 'χεις το γνώθι
τα αστέρια κάνουν κουμάντα
δεν είναι απλά μια μπάντα
είναι η έκφραση της πόλης
κι όταν μας δεις μη το πεις ότι σκάσαν οι 2gs
μη βιαστείς να μου 'ρθεις να μου συστηθείς
δεν με ενδιαφέρει ποιος είσαι μη με παρεξηγείς
από το βλέμμα σου κατάλαβα δεν μου είσαι συμπαθής
πρέπει να απομακρυνθείς
βλέπεις τα πίνω με το κρου
μου φίλε φύγε ενοχλείς (κάνε στη άκρη)
δεν έχεις τίποτα να πεις μοιάζεις τόσο αφελής
που χαμογελάς σαν βλάκας (ε βλάκα)
δεν μπορείς καν να προσποιηθείς
μαθήματα υποκριτικής πρέπει να κάνεις
που βρήκες τα α***δια και το όνομα μας στο στόμα σου το πιάνεις
Ρεφραίν x2
Όπως κοιτάς
καταλαβαίνω που το πας
βλέπω στα μάτια σου τη ζήλια ξέρω ότι δεν μας πας
πες τι ζητάς
θέλει ταλέντο κι αλητεία για να γίνεις σα κι εμάς
ΜΙΚΡΟΣ ΚΛΕΦΤΗΣ
πάντα στ' αραλίκι πάντα σταριλίκι
πανταχού παρών οι λύκοι από τη Θεσσαλονίκη
πες το πότε και το που να σου ρίξω
τι δεν φτάνεις αλεπού
σας κλείνω εύκολα κότες σα ραντεβού
ανάποδα χαμόγελα όταν σκάμε
κόβονται οι διάλογοι μαζεύονται κολλάνε
ανάβουνε τσιγάρα νευρικά (αχά)
σαν υπάλληλοι όταν γυρνάνε τα αφεντικά μα
ακούω λόγια από τρίτα χείλια
όσο θα μεγαλώνει η μάστιγα θα μεγαλώνει η ζήλια
έκοψα ντίλια εμπιστοσύνης πλέον μίλια μακριά μου θα μείνεις
βλέπουν ποιος θέλεις να γίνεις ποιος είσαι εσύ για να κρίνεις
ανοίγω μια περιπτερίσια μπύρα
να στρώσει το στομάχι από την κερασμένη γύρα
η σπείρα μου είναι εδώ
δεν μας είδες
όταν έρθω να σε βρω βρες τα α***δια για όσα είπες
Ρεφραίν x2
Όπως κοιτάς
καταλαβαίνω που το πας
βλέπω στα μάτια σου τη ζήλια ξέρω ότι δεν μας πας
πες τι ζητάς
θέλει ταλέντο κι αλητεία για να γίνεις σα κι εμάς
ΛΕΞ
Ξέρω πίστεψαν πως θα σβήσει η λάμψη των αστεριών
οι αδερφές των αδερφών ράπερς των καμαρινιών
του αστείου ρουχισμού και των χαζών εκπομπών
δεν κλάνουν μια μπρος την ποίηση των σκαλοπατιών
δεν με ενδιαφέρει το από που είσαι το από που κρατάς
σκάμε κόκκαλο απ' τη νύφη με τα πιο φρέσκα ραπς
και όσον αφορά το μέτρο είσαι για να τα παρατάς
σα τους μπάτσους μες τα γύφτικα μ***κα δεν πατάς
το ακούω μες τη νύχτα μες τα μπαρ και στα κλαμπς
το ψιθυρίζει η γκόμενα σου σκάσανε τα βορράς
η σερβιτόρα ανησυχεί γιατί έχει ακούσει για μας
παίζει πιστόλι με χαμόγελο όταν δεν παίζουνε γκαφς
είναι βιώματα και συναισθήματα η μουσική μας
να γουστάρουνε οι γάτοι είναι η αποστολή μας
απ' την κρύπτη καϊνάρια καίμε σε κάθε σιντί μας
γι' αυτό κόκκινα τα μάτια των τρελών που ναι μαζί μας
Ρεφραίν x2
Όπως κοιτάς
καταλαβαίνω που το πας
βλέπω στα μάτια σου τη ζήλια ξέρω ότι δεν μας
πας πες τι ζητάς
θέλει ταλέντο κι αλητεία για να γίνεις σα κι εμάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου